De perengalmug (Contarinia pyrivora)

De volwassen perengalmug is een zwarte galmug met een lengte van 2-3 mm. Moeilijk te observeren met het blote oog, de identificatie ervan vereist het gebruik van waarnemingen met een verrekijker vergrootglas. Het insect heeft goed ontwikkelde vleugels, lange bruine poten, een zwarte kop en thorax en bruine antennes (Figuur 2). Het ei meet 0,3 bij 0,1 mm en wordt direct in groepjes van tien in de bloemknop gelegd. De larve is een beigekleurige made, 2,5 tot 3 mm lang (figuur 3). Het loopt taps toe aan beide uiteinden.

Figuur 1 : schade van perengalmug

Figuur 2 : volwassen vrouwelijke perengalmug

Figuur 3 : larven van perengalmug

In het grensoverschrijdende gebied komt de perengalmug in het volwassen stadium uit de grond. Tijdens de korte vliegperiode (één tot twee weken) legt het vrouwtje in bosjes direct in de bloemknoppen in stadium D3 (BBCH56, verschijnen van bloemknoppen). Na een ontwikkeling van enkele weken (4 tot 6) verpoppen de larven in de grond om in een cocon te overwinteren.

Figuur 5 : levencyclus van perengalmug (naar Bonnemaison, 1962)

Figuur 6 : Perioden van aanwezigheid van de verschillende stadia van perengalmug en de symptomen ervan

De perengalmug is een exclusieve plaag van de perenboom. 
 
Het leggen van eieren vindt direct plaats in de bloemknoppen, op de mannelijke of vrouwelijke voortplantingsorganen van perenbomen. De larven zullen zich daarom ontwikkelen in de toekomstige vrucht en, geïnstalleerd in de eierstok, zullen ze zich voeden ten koste van de interne organen, waardoor ze hypertrofiëren. Als gevolg hiervan groeien de aangevallen vruchten en worden ze groter dan gezonde vruchten, ze krijgen ook een "kalebas" -vorm. De kalebasperen staan stil in hun groei en worden geleidelijk zwart en verdrogen en vallen dan af. Dit fenomeen kan een aanzienlijk productieverlies veroorzaken, tot meer dan 80% van getroffen fruit. (Bijvoorbeeld in gevoelige referentieplot van William's variëteit (figuur 7), 50% in 2016, 60% in 2017, 90% in 2018). Hoewel er binnen hetzelfde perceel elk jaar verschillen in aanvalsniveaus worden waargenomen, is deze schijnbare rasgevoeligheid echter niet zo duidelijk. Sterker nog, meer dan de variëteit, lijkt de compatibiliteit met de vliegperiode van de plaag en het stadium van fenologische ontwikkeling de oorzaak te zijn van de hoge aantastingspercentages per variëteit.   

Figuur 7 : William's variëteit peer

Figuur 8 : Grondbewerking op de rij

Er zijn zeer weinig alternatieve bestrijdingstechnieken geïdentificeerd tegen de plaag. De strijd tegen perenmuggen is delicaat vanwege de biologie van het insect. De bescherming tegen deze plaag heeft namelijk maar één potentieel doelwit: de vliegende volwassene. De andere stadia van muggen profiteren van natuurlijke bescherming, waardoor ze minder gevoelig zijn voor bestrijdingstechnieken: de larven voeden zich en ontwikkelen zich in de vrucht zelf, en de nimfen worden beschermd in een cocon in de grond.

De strijd tegen de adult is ook complex vanwege de zeer korte vliegperiode (5 tot 14 dagen) en sterk beïnvloed door klimatologische omstandigheden, in combinatie met een spreiding in de tijd van de gevoelige fenologische stadia van de verschillende variëteiten die een boomgaard kunnen vormen. Het is dan ook niet ongebruikelijk om de vliegperiode van de plaag te missen. Naast de controletechniek door toepassing, heeft grondbewerking goede resultaten laten zien op andere fruitmuggensoorten, waardoor de larven die hun verpopping uitvoeren, worden verstoord.

Het begin van de feromonencontrole van appelbladgalmug heeft bemoedigende resultaten opgeleverd.

Ten slotte hebben studies de aantrekkelijkheid van de gele kleur aangetoond voor veel soorten galmuggen (mango, pruim, maar ook sorghum, enz.). Deze chromatische aantrekkelijkheid kan worden gebruikt bij het monitoren van plaagpopulaties, maar ook om deze plagen te bestrijden door de massale inzet van chromatische vallen. 
 

Op basis van bibliografisch onderzoek en ervaringen uit het verleden hebben de partners van het programma getracht verschillende controlemethoden te testen. Deze apparaten worden sinds 2019 door zowel CRA-W als FREDON getest. 
 
Controle door massieve chromatische trapping

Het principe van deze techniek is om gele vangplaten in voldoende aantallen te gebruiken om het effect te hebben van massale vangsten van individuen, om de populaties te verminderen tot een geschikte drempel voor een aanvaardbaar niveau van schade. Deze methode is ook bedoeld om economisch redelijk te zijn, wat ons ertoe bracht twee producten te vergelijken die momenteel op de markt verkrijgbaar zijn voor andere toepassingen. - Rebell® amarillovallen (modaliteit A): gebruikt bij de monitoring en bestrijding van veel vliegende insecten zoals fruitvliegen. Ze bestaan uit twee elkaar kruisende platen (Figuur 9). - Een gele plakband genaamd Roller trap (modaliteit B): veel gebruikt in de strijd tegen vliegende insectenplagen in gewassen onder beschutting. Het bestaat uit een plastic folie van 100 m lang (figuur 10).

Vanwege hun opkomst uit de grond en gegevens uit de literatuur over de vlieghoogte van perengalmuggen, werden de twee apparaten standaard op 80 cm van de grond geïnstalleerd. Om hun impact op hulpfauna en bestuivers te beperken, werden de apparaten geplaatst vóór stadium D3 (BBCH 56) om te worden verwijderd vóór de bloei in stadium E-E2 (BBCH 57-59).
 

Figuur 9 : Rebell®-vallen

Figuur 10 : Plakband Roller trap

Plaagvlucht volgen en invloedsafstand

Aan Franse kant werd extra monitoring uitgevoerd met behulp van gele zeepwaterchromatische vallen. Deze vallen maakten het mogelijk om zowel de vlucht van het ongedierte te volgen als de invloedsafstand van de apparaten te meten, met metingen op de 5 rijen perenbomen naast die met de experimentele apparaten.

En toch, om de vliegeigenschappen van perengalmuggen beter te leren kennen, is aan Belgische kant vluchtmonitoring opgezet met seksferomoonvallen. Deze vallen hebben het grote voordeel dat ze relatief specifiek zijn voor de soort die wordt gevolgd, terwijl ze alleen mannelijke individuen vangen. Deze vallen vingen veel individuen (tot enkele honderden individuen per val gedurende de vliegperiode in hogedrukjaren) en maakten het mogelijk om vluchten nauwkeurig te volgen gedurende twee jaar observaties. Verschillende parameters werden bestudeerd: de vlieghoogte, de temporaliteit gedurende de dag en de meteorologische gegevens. 
 

Belangrijkste resultaten aan beide kanten 

Als de effectieve aantrekkelijkheid van gele chromatische vallen wordt gevalideerd, is het moeilijk om te beslissen of de techniek voldoende effectief is als controlemethode. In feite, als op de ene onderzoekslocatie de twee apparaten de vangst van een aanzienlijk aantal perengalmuggen mogelijk maakten, was de vangst op de andere, ongeacht het apparaat, extreem laag. In het eerste geval gingen de vangsten, afhankelijk van het jaar, tot 1439 individuen/m²/jaar op de Rebell®-val en 257 individuen/m²/jaar op de strip (figuur 12), terwijl ze in het tweede geval niet niet meer dan 5 individuen/m²/jaar op de twee soorten van vallen haalden. 

Het belangrijkste verschil tussen deze twee locaties ligt in de aard van de aanwezige variëteiten (Williams op de eerste en multivariëteit op de tweede). Dit aspect heeft tijdens de proeven zijn bepalend karakter aangetoond. De vangstpercentages bij dit soort van vallen lijken daarom sterk te variëren, afhankelijk van de klimatologische omstandigheden van het jaar en de variëteiten. 

Op de meest door de plaag geteisterde site lijken de monitoring en statistische analyse van vangstgegevens de aantrekkelijkheid van de plakstrip over een afstand tot 12 meter te benadrukken. Buiten dat lijkt de afstand te groot om de techniek effectief te laten zijn. Ditzelfde effect wordt visueel met Rebell®-vallen waargenomen, maar is niet statistisch bevestigd. Het zou echter de mindere efficiëntie van de verkregen techniek kunnen verklaren met betrekking tot de niveaus van schade aan fruit. Inderdaad, als op een van de sites de beschadigde vruchten iets minder talrijk waren in de zone waar de vallen zich bevonden dan in de controlezone (figuur 12), werd op de andere site geen significante vermindering van de schade waargenomen. De effectiviteit van de methode, vanuit dit oogpunt, moet daarom nog worden ontmanteld. 

Het werk onthulde ook dat, ongeacht het gebruikte apparaat, de vangstcijfers systematisch een geslachtsverhouding vertoonden die grotendeels in het voordeel was van de mannetjes (75/25). De reikwijdte van deze waarneming is nog niet geëvalueerd, maar zou een bijkomende parameter kunnen vormen waarmee rekening moet worden gehouden in het kader van de implementatie van chromatische vallen.

Aangezien de hoogte van de vallen een kwalitatieve en kwantitatieve invloed kan hebben op de vangst van muggen, werden ook populatiemonitoring op verschillende hoogtes (tussen 0,30 m en 1,50 m afhankelijk van de plaats) en verschillende technieken (chromatisch, seksferomoon) uitgevoerd, maar zelfs als de eerste resultaten geen significante verschillen laten zien, zal voor zekerheid herhaald moeten worden. Ook bleek uit monitoring dat galmuggen zeer preferentieel vliegen tijdens de heetste uren van de dag, d.w.z. laat in de ochtend en vroeg in de middag. Ten slotte werd een evaluatie van het effect van massale vangst op nuttige insecten uitgevoerd en werd aangetoond dat, ongeacht het type val, de techniek een lage impact had op populaties van bestuivers en nuttige insecten. De implementatie van apparaten aan het begin van het seizoen beperkt dit risico. 
 

De onderzoeken naar perengalmug die in het kader van het project werden uitgevoerd, hebben het mogelijk gemaakt om verschillende manieren van controle te verkennen en om de opkomst van volwassenen en het vlieggedrag beter te begrijpen. Verschillende parameters (wind, variëteiten, enz.) kunnen dit sterk beïnvloeden en werden tijdens de analyse van de resultaten benadrukt. Het volgen van populaties met behulp van seksferomonen lijkt interessant en moet worden onderzocht, zowel voor monitoring als voor controle door middel van massale vangst. Uit dit werk zijn ook interessegebieden naar voren gekomen, met name bodembeheer (oppervlakkige grondbewerking, zelfs begrazing door hennen). Verschillende proeven op grotere schaal van het gebruik van de gelijmde strip zijn aan de gang en zouden het mogelijk moeten maken om de resultaten van de doeltreffendheid van deze techniek te verfijnen. Uiteindelijk vereist dit onderwerp nu grootschalige studies om de nieuwste vragen over al deze technieken te beantwoorden.
 

Klik hier om dit blad te downloaden Tf perengalmug nl (2.97 Mo)

Hieronder vindt u de referenties van interessante documenten als u dit thema wilt verdiepen:

Publicaties voor professionals: 

• GOMEZ, Christelle, et al. LUTTE CONTRE LA CECIDOMYIE Contarinia pruniflorum EN VERGER D’ABRICOTIERS. GRAB, 2006, https://www.grab.fr/wp-content/uploads/2022/02/Fiche1ArboRACecidomyie.pdf
   

Wetenschappelijke artikelen : 

• Harris, M. O., et al. “Adult Emergence and Reproductive Behavior of the Leafcurling Midge Dasineura mali (Diptera: Cecidomyiidae).” Annals of the Entomological Society of America, vol. 92, no. 5, 1999, pp. 748–57, https://academic.oup.com/aesa/article/92/5/748/97315 
• Xu, Liu, et al. “Mini-review: recent advances in the identification and application of sex pheromones of gall midges (Diptera: Cecidomyiidae).” Pest Management Science, vol. 76, no. 12, 2020, pp. 3905–10, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ps.5949 
• Hartzell, F. Z. “Relation of Shelter to Abundance of Pear Midge.” Journal of Economic Entomology, vol. 25, no. 2, Apr. 1932, pp. 351–55, https://academic.oup.com/jee/article-abstract/25/2/351/2201228?redirectedFrom=fulltext 
• Steinwender, Bernhardt M., et al. “First Steps towards Biological Control of the Pear Gall Midge (Contarinia Pyrivora) with the Insect Pathogenic Fungus Metarhizium Brunneum.” Journal of Applied Entomology, vol. 144, no. 9, 2020, pp. 834–37, https://doi.org/10.1111/jen.12810

U kunt alle referenties gebruikt door Project Partners in een zotero gedeelde bibliotheek via de volgende link vinden : https://www.zotero.org/groups/2410060/zerophyto